Dit boek is een zelfstandig te lezen vervolg op “Ongrijpbare schaduw” en “Over de grens”.

Inhoud:

Max en Nina ontmoeten elkaar op een Utrechts terrasje en ontdekken dat ze als kleuter veel met elkaar omgingen. Ze vragen zich af hoe het komt dat beide families het contact hebben verbroken. Nina hoorde vroeger dat Max en z’n familie verhuisd waren, maar Max houdt vol dat dat niet het geval is geweest.
Als Nina haar moeder Annemarie er naar vraagt, komt deze in een gewetensconflict. Moet ze haar dochter vertellen wat er vroeger is gebeurd? Het verleden dat ze dacht achter zich gelaten te hebben, komt weer helemaal terug. Dan belt Jan, Max’  vader haar...

De tweede verhaallijn is die van Mieke en haar zoon Ruben. Ruben is de neef van Max en komt via hem in contact met Nina. Ze voelen zich tot elkaar aangetrokken, maar Ruben houdt afstand. Als hij voor vier maanden naar Bangladesh gaat voor zijn stage, vraagt hij Nina geduld met hem te hebben. Hij zit ergens mee maar kan haar niet zeggen wat het is.
Dan gebeurt er iets met Mieke en komt hij weer terug naar Nederland...

Waardering:

Een prettig leesbare, eigentijdse roman met herkenbare problemen. De auteur heeft het in zich om de hoofdpersonen te beschrijven op een levensechte manier. Ook het worstelen met de problemen die ze hebben, wordt realistisch beschreven.